Catharinakathedraal

De bouw van de voormalige kerk van het Karmelieten- en later Catharijneklooster was rond 1550 voltooid. Na de Reformatie stond de kerk lang leeg, totdat de Catharinakerk werd verheven tot kathedraal van het aartsbisdom Utrecht na het herstel van de bisschoppelijke hiërarchie in 1853. In de tweede helft van de negentiende eeuw werd de kathedraal in neogotische-stijl gerestaureerd, onder andere door architect Alfred Tepe. De meest in het oog springende verbeeldingen van leven zijn de beelden in het koor, de kruiswegstaties, en de voorstellingen in de vensters. Maar wie goed zoekt, ontdekt meer. Zo zijn op het gewelf van de apsis twee narren te zien; de ene drinkt, de andere bespeelt een lier.